အေလ်ာ္အစား

...လူတို႔သည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဘဝကို ရင္ဆိုင္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရသည္။ သုိ႔ရင္ဆိုင္ရာတြင္ ႐ံႈးသည့္အခါလည္း ႐ွိ၏။ ႏုိင္သည့္အခါလည္း ႐ွိ၏။ ႐ံႈးသည့္အခါတြင္ ထိုဘဝတိုက္ပြဲမွ ထြက္ေျပးသြားသူမ်ားလည္း ႐ွိ၏။ ႏိုင္သည့္အခါတြင္ ေမာ္ၾကြားတတ္သူမ်ားလည္း ႐ွိ၏။ ႐ံႈးသည္၊ ႏုိ္င္သည္ ဤႏွစ္လီတြင္ ႐ံႈးသည္ျဖစ္ေစ ႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ ဘဝတိုက္ပြဲကို ရဲဝံ့တည္ၿငိမ္စြာ ရင္ဆိုင္ႏုိင္သူမ်ားလည္း ႐ွိသည္။ အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ က်င္လည္ရာ လူ႔ဘဝသည္ ကစားဝိုင္းႏွင့္လည္း တူသည္။ လူ႔ဘဝသည္ ကိုယ့္စြမ္းကိုယ့္စကို မယံုၾကည္လွ်င္၊ ကိုယ့္စြမ္းကိုယ္စႏွင့္ အႏုိင္အ႐ံႈး မဆံုးျဖတ္ႏုိင္လွ်င္ လူ႔ဘဝကို ကစားဝိုင္းႀကီးကဲ့သို႔ သေဘာထားကာ ကံစမ္းမဲထိုးသူမ်ားလည္း ႐ွိမည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကစားဝိုင္းတိုင္း၌ ေလ်ာ္ႏုိင္သူသာ စားရသည္။ မေလ်ာ္ႏိုင္သူ ႐ံႈးရသည္။ မေလ်ာ္ႏုိင္သူသည္ အရင္းျပဳတ္လွ်င္ ထိုဝိုင္းမွ ထြက္ေျပးရတတ္သည္။ ဤသေဘာ အယူအဆကို ကၽြန္ေတာ္သည္ ဦးညြန္႔ႏွင့္ေတြ႕မွ ရိပ္စားနားလည္မိသည္။