ဖရီးဝွီး

ဒီစာအုပ္ဟာ ျပဇာတ္ကဖို႔ ေရးထားတဲ့ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဝတၳဳကို စဖတ္ကတည္းက ျပဇာတ္လို ျမင္ေယာင္ၾကည့္ေပးပါလို႔ အၾကည္ေတာ္က ႀကိဳေျပာထားတယ္။ ျပဇာတ္လို မဖတ္ေတာ့ေရာ၊ ဘာျဖစ္မွာတဲ့လဲ။ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့၊ သူ ေျပာသလို ျပဇာတ္လို စိတ္ထဲ ျမင္ေယာင္ ဖတ္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့၊ ဒီစာအုပ္ကို သိပ္ ေၾကြသြားပါလိမ့္မယ္။ မေကာင္းဘူး၊ မဖတ္နဲ႔ဆိုၿပီး တားလို႔ရမွာကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဇာတ္လမ္းက ဒီလို။ အဘိုး ျဖစ္သူက သူ႔ရဲ႕ ေျမး ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ဦး မိုးထက္နဲ႔ မိုးျမတ္ကို အေမြလႊဲခ်င္တယ္။ အကို မိုးထက္က ဂ်ယ္လီေတာင္ သူ႔ ေလာက္မေပ်ာ့တဲ့ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေကာင္။ ညီမ မိုးျမတ္က တံုးဆိုခုတ္ က်ားဆို ျပန္ၿဖဲမယ့္ သူ။ အေမြအားလံုး လႊဲေပးမွာက ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို မဟုတ္ဘူး။ ေျမးႏွစ္ေယာက္ထဲက အရင္ဆံုး အိမ္ေထာင္ျပဳႏုိင္တဲ့ သူကိုပဲ လႊဲမွာ။ အဲ့ဒါနဲ႔ ဒီဇာတ္လမ္းထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ အလြဲအေခ်ာ္ေတြ ေပၚလာမလဲ ဆိုတာကေတာ့၊ စာအုပ္ထဲမွာ ဆက္လက္ ဖတ္႐ႈ ရယ္ေမာပါလို႔။