ဘယ္ ... ဘယ္ကို ... ဘယ္ကိုရယ္ခြဲ ... ရင္ကိုခြဲလို႔

တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလုံးသည္းပြတ္ကို ထုတ္ယူျခင္းခံရရင္ဘယ္လို ခံစားရမလဲ။ ႏွလုံးသားရဲ႕ အနီးတဝိုက္က နာက်င္ရျခင္းဒဏ္ ပိုခံစားရေပမေပါ့။ တိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ႕ ႏွလုံးသည္းပြတ္ကို ထုတ္ယူျခင္းခံရတယ္ဆိုရင္ေကာ ... ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏွလုံးသည္းပြတ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဝါးစိမ္းေတာင္မွာ သတၱဳတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္း အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ နာက်င္ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္။ ေ႐ႊရွာသူရွာ၊ ထန္းတက္သူတက္နဲ႔ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ယမားေခ်ာင္းေဘး​ ေၾကးသိုက္႐ြာေလးက မိဘမဲ့ေအးသီတာတို႔ေမာင္ႏွမအေပၚကိုမွ ကံၾကမၼာက ကြက္ၾကားမိုး႐ြာသြန္းၿဖိဳးခဲ့ေလလား။ ယမားေခ်ာင္းမွာ မိုးေတြသည္းသည္းမည္းမည္း႐ြာခဲ့ေသာ ထိုေန႔တစ္ေန႔။ ထိုတစ္ေန႔ဟာ ေအးသီတာတို႔ မိသားစုဘဝေလး ေရစုန္ေမ်ာခဲ့ရေသာေန႔ ျဖစ္ရတယ္။ ​ေ႐ႊအရွာသြားတဲ့ အေဖ အိမ္ျပန္မလာေတာ့ဘူးေလ။ ပညာေရးမွာ ထူးခြၽန္ေလာက္တဲ့ ဉာဏ္အရည္အေသြးရွိသူ ေမာင္ငယ္ေလး ပညာတတ္ ျဖစ္ေစဖို႔ ေအးသီတာဆိုတဲ့ အညံ့ပန္းေလး ေ႐ြးစရာတစ္လမ္းပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ဂမၻီရ ပစၥည္းဆန္းေတြ အေရာင္းအဝယ္လုပ္တဲ့ ဦးေလးဝမ္းကြဲရွိရာ ယင္းမာပင္ၿမိဳ႕ကို သူတို႔ေမာင္ႏွမ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ စဥ္းစားေတြးေခၚဉာဏ္မရွိ၊ ႏုပ်ိဳစိုျပည္တဲ့ အလွတရားပဲရွိတဲ့ ေအးသီတာဆိုတဲ့ အ႐ိုင္းပန္းေလးရဲ႕ ရင္နာစရာအျဖစ္ကပဲ ​ေၾကကြဲစရာေကာင္းသလား သတၱဳတူးေဖာ္ေရးလုပ္ကြက္ေတြ​ေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရတဲ့ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြပဲ သနားစရာ ေကာင္းသလားဆိုတာ ...။