မဟုတ္ဘူးလားဆိုေတာ့ ဟုတ္တယ္

ခြာေအး က အညာသူစစ္စစ္။ သူတို႔ေဒသရဲ႕ ထုံးစံအရ အမူအက်င့္ကိုၾကည့္ၿပီး နာမည္ေပးေလ့ရွိတယ္။ သူငယ္ငယ္က အေနေအးၿပီး ခပ္ခြာခြာေနတတ္တာေၾကာင့္ နာမည္က ခြာေအးျဖစ္လာတယ္။ တကၠသိုလ္တက္တဲ့ေတာက္ေလွ်ာက္ သူနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း စန္းမြန္ေအာင္တို႔က အခ်စ္ေရးဆိုတာ ဘာမွန္းကိုမသိခဲ့ရဘူး။ တကၠသိုလ္ခုံတန္းျပာနဲ႔ ေကာ္ရစ္တာေတြက သူတို႔အတြက္ ခင္မင္ျခင္းေတြမွာပဲ ရပ္တန႔္သြားၿပီး အဆုံးသတ္ခဲ့ရတယ္။ တကၠသိုလ္ၿပီးသြားေတာ့ ခြာေအးက အညာျပန္၊ စန္းမြန္ေအာင္က ရန္ကုန္မွာ က်န္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စာနဲ႔အဆက္အသြယ္လုပ္ျဖစ္ရင္း ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတက္ဖို႔ ေဆြးေႏြးျဖစ္ရာက ခြာေအး ရန္ကုန္ကိုျပန္တက္ခဲ့တယ္။ ပါးစပ္ပါ ႐ြာေရာက္မူကို လက္ကိုင္ထား၊ လမ္းမွာေမးျမန္းၿပီး အမြန္ေပးတဲ့ လိပ္စာထဲကေနရာကို ခက္ခက္ခဲခဲေရာက္ေအာင္လာခဲ့ရေပမဲ့လည္း ဗညားဆိုတဲ့ လူနဲ႔ေတြ႕ၿပီးေနာက္ ဘာေတြဆက္ျဖစ္ၾကမွာလဲ။ ဘယ္လိုရယ္စရာ၊ ရင္ခုန္စရာ အလြဲေလးေတြကို ႀကဳံေတြ႕ရမွာလဲ? ဆရာနီကိုရဲရဲ႕ လက္ရာအတိုင္း ဘယ္လိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ စြဲလမ္းစရာေလးေတြကို ျမင္ေတြ႕ရမလဲ? ဆိုတာသိရေအာင္ ဒီအခ်စ္ဝတၳဳရွည္ေလးကို ကိုယ္တိုင္သာ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဗ်ိဳ႕။