အေမွာင္ရွင္သန္ျခင္းနတ္ဘုရား

...စိမ္းစိုသည့္ ျမက္ႏုမ်ားက ထိုသို႔ ကခုန္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္အစုံကိုေအးခ်မ္းစြာ ထားၿပီး အနားယူေနသည့္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္၌ မည့္သည့္ အလိုေလာဘမွ မရွိေပ ... "ဆြင့္အန္႔႐ို ... ဆြင့္အန္႔႐ို ... " အေဝးတစ္ေနရာ ေလထုထဲမွ စကားသံသည္ ျမက္ခင္းလြင္ျပင္ႀကီးကို ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့သည္ ... "အေမ ... သားဒီမွာ ... " သူ၏မိခင္အသံကို ၾကားသည္ႏွင့္ ကပိုက႐ို ေျပးလာခဲ့ေသာ ကေလးငယ္သည္ ေရာက္သည္ႏွင့္ မိခင္၏ၿပဳံးရယ္ကာ ဆန္႔တန္းထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ၾကားကို တိုးဝင္လိုက္သည္ ... ကေလးငယ္၏ နာမည္က ဆြင့္အန္႔႐ို ျဖစ္သည္ ... "အေမ ဘာလို႔သားကို အေစာႀကီး လာေခၚတာလဲ" ဆြင့္အန္႔႐ိုက သူ၏အေမကို ဖက္ကာေမးသည္ ... "သားကို သတိရလို႔ေပါ့ ... အေဖႀကီးလည္း ေရာက္ေနၿပီေလ" သူမက ဆြင့္အန္႔႐ို၏ ပါးကိုအသာနမ္းရႈံ႕ကာ ေပြ႕ခ်ီသြားခဲ့သည္ ...