ေတာမင္းသမီး

ဆရာမႀကီး ခင္ခင္ထူးသည္ အညာေဒသတြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္ကို ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္ ဆရာမႀကီး၏ ဝတၳဳမ်ားထဲတြင္ အညာသူအညာသားတို႔၏ အက်င့္စ႐ိုက္မ်ား ႐ိုးသားပံု ခ်စ္စဖြယ္ စိတ္ထားေလးမ်ားကို ထည့္သြင္းေရးသားေလ့ရွိသည္။ စာေရးသူ ထိုဝတၳဳျဖစ္ထြန္းလာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ႔ရပံုမွာ မလြယ္ကူေခ်။ လံုးခ်င္းဝတၳဳ ျဖစ္လာေရးအတြက္ အခ်က္အလက္မ်ားကို စုေဆာင္းခဲ့ရသည္ပင္ (၆) ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ရသည္မက သဘင္သည္တို႔၏ သဘာဝတရားမ်ားကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ကြင္းဆင္းေလ့လာရင္း စိတ္ႏွစ္ျမႇဳပ္ကာ ေရးသားခဲ႔သည္ကို ခံစားႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ထိုဝတၳဳထဲရွိ မဗိုင္းေတာင့္သည္ ရြာသမတစ္ဦးပီပီ အလုပ္ႀကိဳးစားသူျဖစ္ၿပီး အညာသူအညာသားတို႔၏ ပြဲႀကိဳက္တတ္ေသာ စ႐ိုက္ကေလးမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းထားသည္။ ကိုသာညိဳ၏ စိတ္ေလးမွာလည္း ႐ိုးသားၾကေသာ ေတာသူေတာင္သားတို႔၏ သစၥာႀကီးပံု အေနေအးေသာ ေတာသားႀကီးအျဖစ္ စာေရးသူက ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႔ထားသည္။ မဗိုင္းေတာင့္သည္ သူအလိုဆႏၵရွိခဲ့သည့္ သဘင္သည္ဘဝကို မျဖစ္ရေသာ္လည္း သူ၏ ဝမ္းမနာသမီး ဥၾသသံေအးေလးကို လူပံုအလယ္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ မင္းသမီးေလးျဖစ္ေအာင္ သူ အစြမ္းကုန္ ခ်စ္ခဲ႔ ပံ့ပိုးေပးခဲ႔ တန္ဖိုးထားခဲ႔ေပသည္။ ဗိုက္အနာခံ မေမြးခဲ႔ရေသာ္လည္း ရင္မွျဖစ္သည့္ သမီးေလးကဲ႔သို႔ တယုတယ ေမြးျမဴခဲ႔ရသည့္ အမ်ိဳးသမီးတို႔၏ ေမတၱာစိတ္ သဘင္သည္တို႔၏ ဒုကၡ သုခအဖံုဖံု ဇာတ္သမတို႔၏ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈ ျမန္မာတို႔၏ ႐ိုးရာသဘင္အေၾကာင္းကို ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႕ေရးသားထားသည္မွာ ဖတ္ရသည္ႏွင့္အမွ် ရင္ထဲ ဝမ္းနည္းပူေဆြးရပါသည္။ Recommended by もみじ 花 (Wun Zinn Readers Club Member)