ေဆြတစ္ရာ ေမာင္တစ္ႀကိတ္

ေရးပဲ ေရးတတ္၊ ေတြးပဲ ေတြးတတ္၊ ဟာသေျမာက္ေအာင္ပဲ ဖြဲ႕ႏိုင္တတ္လြန္းတယ္လို႔ ဆိုရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဝတၳဳဖတ္ လိုက္တာမွ တစ္ခါတည္းကို ရယ္ရင္း ရယ္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ငိုခ်င္လာတယ္။ တကယ္ေျပာတာပါ။ ဇာတ္လမ္းကလည္း အိမ္ေထာင္႐ွင္တစ္ရာ႐ွိရင္ အေယာက္တစ္ေထာင္ေလာက္ ႀကံဳေန၊ ႀကံဳဖူး၊ ႀကံဳၾကရမယ့္ ကိစၥေလ။ “ေဆြတစ္ရာ ေမာင္တစ္က်ိတ္” တဲ့။ ဘယ္လိုေတြ ဒုကၡေပးတယ္ဆိုတာေတာ့ ေျပာမယံံု ဖတ္ဖူးမွ သိလိမ့္မယ္္။ အဲ ... ၊ ႀကံဳဖူးရင္လည္း သိၾကပါလိမ့္မယ္။ အဲဲဒါေၾကာင့္ ေျပာတာပါ။ ဖတ္ရင္း ရယ္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငိုပါ ငိုခ်င္လာတယ္လို႔။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာအၾကည္ေတာ္ရဲ႕ ထိုသို႔ ဇာတ္မဟာ ႀကံဳေနၾက အေၾကာင္းတကာႀကီးကို ဖတ္ၾကည့္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္း လိုက္ပါတယ္။ ႀကံဳေနၾက အေၾကာင္းတကာဆိုေပမယ့္ ဟက္ထိလြန္းတဲ့ ဇာတ္မဟာႀကီးမို႔ စိတ္သိပ္မခိုင္တဲ့ အိမ္ေထာင္႐ွင္မ်ားေတာ့ အရင္ဆံုး တရားေလးမွတ္ၿပီး စိတ္ၿငိမ္သက္မွဖတ္ဖို႔ အႀကံေပးပါရေစ။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ တုတ္တျပက္ ဓားတျပက္ေတြနဲ႔ ဟာသဇာတ္ကေန လူၾကမ္းေတြ ၾကမ္းရင္ႀကိဳက္သလားဆိုကာ လြမ္းခန္းေတြ ေရာက္သြားမွာစိုးလို႔ပါ။