ဓားတန္ခိုးရွင္၏ ဒ႑ာရီ (စာစဥ္-၃၇)

ေဒါက္တာပန္ဒါ

1000 Kyats က်ပ္

..ျမားဟာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို စၾကဝဠာကို ျဖတ္သန္း သြားခဲ့ပါတယ္။ စၾကဝဠာဟာ ၿငိမ္သက္လို႔ ေနခဲ့ေပမဲလည္း ျဖတ္သန္းသြားတဲ့ ျမားဟာ စၾကဝဠာရဲ႕ စြမ္းအင္အားလုံးကို အငမ္းမရ စုပ္ယူစားသုံး သြားခဲ့ပါတယ္။ သဘာ၀ စြမ္းအင္ေတြ၊ ပ်က္စီးျခင္း စြမ္းအင္ေတြ … အားလုံးကိုပဲ အငမ္းမရ စုပ္ယူ လာခဲ့ၿပီေလ ... သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ျမားရဲ႕ အလင္းေအာ္ရာ အရွိန္အဝါဟာ ကီလိုမီတာ သုံးေသာင္း၊ သုံးသန္း … စသည္ျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးမားလာခဲ့ၿပီ။ အလြန္ကို ႀကီးမားလွတဲ့ သက္တံႀကီး တစ္ခုဟာ စၾကဝဠာမွာ ျဖတ္သန္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တဲ့ အလား... မဟာပုဂၢိဳလ္ႀကီး အားလုံးပဲ အံ့မခန္း ျပင္းထန္တဲ့ ဖိအားကို ခံစား ေနခဲ့ၾကရပါတယ္။ “ဟား ဟား ဟား...” မိစာၦႏွလုံးသား သခင္ႀကီးဟာ အားရပါးရ ရယ္ေမာၿပီးေတာ့ ဆူရီယန္ကို ဆက္ၿပီး တိုက္ခိုက္လို႔ ေနဆဲ... မစ္ႀကီးေလးစင္းနဲ႔ ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခိုက္ခံ ေနရတာေၾကာင့္ ဆူရီယန္ရဲ႕ မီးလွ်ံေတြဟာလည္း ဆက္တိုက္ကို ေလ်ာ့ပါးလို႔ လာခဲ့ပါၿပီ.... သူ႔ရဲ႕ မီးလွ်ံအားလုံးပဲ ကုန္ဆုံးသြားရင္ေတာ့ … သူတကယ္ကို ေပ်ာက္ကြယ္ သြားရမွာပါ... ႐ႊစ္ သက္တံျမားႀကီး တစ္စင္းဟာ မိစာၦႏွလုံးသား သခင္ႀကီးဆီကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ... ဒီျမားဟာ မိစာၦႏွလုံးသား သခင္ႀကီး ေရွာင္တိမ္းလို႔ မရႏိုင္ေအာင္ကို ျမန္ဆန္လြန္း ေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သက္တံျမား အလင္းကို သူၾကည့္ေနမိခဲ့ပါၿပီ... သူေတြး ထားသေလာက္ကေတာ့... ျမားကို ဝန္းရံလို႔ေနတဲ့ အံ့မခန္း ေအာ္ရာ အရွိန္အဝါေတြဟာ အဓိပၸာယ္ မရွိလွဘူး ဆိုတာပါ။