ဒ႑ာရီထဲက ဖူရွင္း (စာစဥ္-၃၅) (စာျမည္း)

ဦးဝင္းခ်ိဳ

အခမဲ႔

...ဒက္… ခရမ္းေရာင္ လွ်ပ္စီးမ်ားက တိမ္မ်ားကို ေဖာက္ထြင္း သြားသည္။ သူတို႔က ျမန္ဆန္စြာပင္ ထိုေနရာ တစ္ခုလုံးကို ဖုံးလႊမ္းသြား၏။ “ေသစမ္း…” လွ်ပ္စီး အလင္းတန္း၏ စြမ္းအားကို ခံစားမိသည္တြင္ ရီဖူရွင္းက ေအာ္လိုက္သည္…“ဒါက အစီအရင္ တစ္ခုပဲ…” ခရမ္းေရာင္ လွ်ပ္စီးမ်ားက တိမ္းမ်ားႏွင့္ အတူလာသည္။ တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ လွ်ပ္စီးတန္းမ်ားက သူတို႔ထံကို လာေရာက္ က်ဆင္းလာကာ ေရွာင္ဖယ္စရာ ေနရာပင္ မက်န္ေတာ့။ ရီဖူရွင္းက ေလွပ်ံအား ထိန္းခ်ဳပ္ကာ ေရွာင္တိမ္းရန္ ႀကိဳးစားသည္။ သို႔ေသာ္ ႀကီးမားေသာ လွ်ပ္စီးလႈိင္းက ေလွပ်ံအား တိုက္ခတ္ သြားေသာအခါ ျပင္းထန္ေသာ တုန္ခါမႈ တစ္ခုႏွင့္အတူ ေအာက္ကို က်ဆင္းေတာ့သည္။ “သတိထား… ငါက ေလွပ်ံကို ျပန္သိမ္းေတာ့မယ္…” ရီဖူရွင္းက ေျပာသည္။ မိုးေျမ ေကာင္းကင္ၿမိဳ႕တြင္ ကတည္းက ခ်မ္းသာ ႂကြယ္ဝခ်င္း၏ အက်ိဳးအျပစ္ကို သူ ခံစားဖူးၿပီး ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔က အကာနာအဆင့္မွ်သာ ရွိရာ တျခားလူမ်ား၏ ျပစ္မွတ္ထားျခင္း ခံရရန္ လြန္စြာ အလားအလာ မ်ားသည္။ ရီဖူရွင္းတို႔အုပ္စုက ေလွအျပင္ဘက္ကို ျမန္ဆန္စြာ ထြက္လာၾကကာ ရီဖူရွင္းက ေလွကို ျပန္သိမ္းသည္။ ေနာက္ထပ္ လွ်ပ္စီးတန္းမ်ား သူတို႔ထံ လိုက္ပါလာသည္ကို ျမင္သည္တြင္ ရီဖူရွင္းတို႔အုပ္စုက ႀကီးမားေသာ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ေအာက္ကို လ်င္ျမန္စြာ ဆင္းသက္ လာၾကသည္။