အသည္းကြဲပန္းပြင့္၏ နိယာမ ေကာက္ေၾကာင္း

ဒီတစ္ခါေတာ့ အသည္းနင့္ရမယ့္ အသဲကဲြဇာတ္လမ္းေတြခ်ည္း တင္ေပးလိုက္တယ္ဆိုေပမယ့္ အလြမ္းကို ရင္မွာပ်ိဳးဖို႔ ဆိုရင္ေတာ့ ဆရာေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)ဟာ ဆယ္စုႏွစ္သံုးခုေလာက္အၾကာ အလြမ္းကႀကိဳးကို ဆက္ထံုးမေျဖႏုိင္ေလာက္ေအာင္ သီဖြဲ႕ႏုိင္စြမ္းအ႐ွိဆံုး စာေရးဆရာတစ္ဦးဆိုတာကို ဂ႐ုျပဳမိဖို႔ သတိေပးလိုပါတယ္။ အခုလည္း အလြမ္းကို ဖဲြ႕သီတဲ့ေနရာမွာ ဆရာဟာ ပံုစံမတူတဲ့ လြမ္းခ်င္းေလးမ်ိဳးကို ဇာတ္အိမ္ေလးမ်ိဳးနဲ႔ ခင္းက်င္းျပထားပါတယ္။ “အသည္းကဲြနည္း” ဆိုတဲ့ ဝတၳဳထဲမွာေတာ့ အလြမ္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဖဲြ႕ထားၿပီး “ဘံုျပတ္ပန္းပြင့္” ဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲမွာေတာ့ အလြမ္းဟာ ခပ္နင့္နင့္နဲ႔ ရင္ကိုစူးေစပါတယ္။ “ နိယာမမ်ားအေၾကာင္း” ကေတာ့ ၁၅၀၀ အလြမ္းလည္း မဟုတ္၊ ၅၂၈ အလြမ္းလည္းမဟုတ္တဲ့ ခပ္ငယ္ငယ္က ထိေတြ႕ေဆာ့ကစားဖူးတဲ့၊ အိမ္ၿခံဝန္းတစ္ခုအေပၚ ၿငိတြယ္မိတဲ့ သံေယာဇဥ္အလြမ္းကို ပါးပါးလွပ္လွပ္ဖဲြ႕ ထားတာပါပဲ။ ႏူးညံသိမ္ေမြ႕လြန္းလို႔ လြမ္းလို႔လြမ္းမွန္း မသိေအာင္ လြမ္းရတဲ့ အလြမ္းကိုေတာ့ “ေကာင္းကင္ ေကာက္ေၾကာင္း” ထဲက ဒုကၡိတပန္းခ်ီဆရာေလးနဲ႔ မ်က္မျမင္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲက စီးက်လာျခင္းနဲ႔ အတူ ခံစားရမွာပါ။ ဒီေတာ့ ဆရာေမာင္လွမ်ိဳးက “အသည္းကဲြပန္းပြင့္ရဲ႕ နိယာမ ေကာက္ေၾကာင္း” ထဲမွာ စာဖတ္သူေတြကို ဘယ္လို ရင္သပ္႐ႈေမာ ျဖစ္ေစမလဲ ဆိုတာကေတာ့ … ။