ခ်စ္သူဖတ္ဖုိ႔ ပန္းသီးကဗ်ာ

ခ်စ္ျခင္းကို ဖြဲ႔သီတဲ့ေနရာမွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ ဘယ္အရာကမွ ကံုလံုျပည့္ေျမာက္မႈမရွိပါဘူး။ ကဗ်ာဆိုတာ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္လို၊ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္လိုမဟုတ္ဘဲ လူ႔သဘာဝဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို အတိုခ်ဳပ္ထားတဲ့ ရသေျမာက္အလကၤာပါ။ ဒီလို လူ႔သဘာဝဇာတ္လမ္းေတြထဲက ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ သိဂၤါရရသကို အကၡရာေျမာက္ ဖဲြ႕ထားတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ အခုစာအုပ္ထဲက ကဗ်ာစုတို႔ကို ညႊန္းပါရေစ။ “သူ႔ကိုယ္ရနံ႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ရနံ႔၊ ေပါင္းစပ္ထားတဲ့၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္းတစ္ခုကို၊ ေငြမင္ေရာင္စကၠဴနဲ႔ ပက္ကင္လွလွ ျပဳလုပ္ၿပီး၊ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူထံ အေရာက္ပို႔ဖို႔အတြက္၊ ေလညွင္းကေလးကို သူေစာင့္ေနေလရဲ႕” တဲ့။ ဒီအဖဲြ႔ေလးရဲ႕ သိဂၤါရ ရသေျမာက္ျခင္းက ကဗ်ာခ်စ္သူေတြကို ဆဲြေဆာင္ေနေစမွာ အမွန္ဆိုရင္ေတာ့ က်န္တဲ့ လူ႔သဘာဝဇာတ္ခန္းေတြထဲက ခ်စ္ျခင္းကို ဖဲြ႕သီထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းပုဒ္မ်ားကို ခံစားေစခ်င္မိပါတယ္။