ပန္းသီးထဲကနံရိုး ပန္းသီးထဲကဗုံး

‘အခ်စ္ကို ပန္းသီးနွင့္ တင္စားၾကသည္။ ဧဝသည္ အာဒံ၏ နံ႐ိုးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည္။ နံ႐ိုးထဲမွာ ဗံုးတစ္လံုးရွိေနသည္။ သည္ဗံုး ႐ုတ္တရက္ ေပါက္ကြဲခဲ့လိုက္သည့္ အခ်ိန္မွာ သူတို႔အားလံုး ေသြးပ်က္ခဲ့ၾကကာ ညတြင္းခ်င္းပဲ ပန္းသီးတစ္လံုး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကရသည္။ ပန္းသီးထဲမွာ နံ႐ိုးရွိေနသည္။ နံ႐ိုးထဲမွာ ဗံုးရွိေနသည္ …’ တဲ့။ ကဲ … ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ဆန္းေနပါၿပီေနာ္။ ဘယ္လို ဆန္းသလဲဆိုတာကို ႀကိဳမေျပာေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းေလးက ခ်စ္စရာလည္းေကာင္းသလို လြမ္းစရာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ရယ္စရာေကာင္းသလို ဝမ္းနည္းစရာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီစာအုပ္က လူ႕ေလာကက လူေတြအေၾကာင္း၊ လူေတြရဲ႕ စိတ္အေၾကာင္း၊ လူေတြရဲ႕ အခ်စ္အေၾကာင္းကို ပံုေဖာ္ထားတာျဖစ္လုိ႔ပါပဲ။ ေလာကမွာ တခ်ိဳ႕လူေတြက ခ်စ္တတ္ၾကၿပီး တခ်ိဳ႕လူေတြက ခ်စ္လို႔ပဲ လြမ္းတတ္ၾကရတယ္၊ တခ်ိဳ႕ဘဝေတြက ရယ္စရာေကာင္းၿပီး တခ်ိဳ႕ဘဝေတြက ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းၾကတယ္ မဟုတ္လားေနာ္။ ‘လူတိုင္းမွားတတ္ၾကလို႔သာ ခဲတံေတြမွာ ခဲဖ်က္ေတြ တပ္ေပးထားတာေပါ့ . . . ေက်းဇူးျပဳျပီး . . . နွလံုးသားမွာလည္း ခဲဖ်က္ေလးတပ္ေပးပါ’ ဆိုတဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းထဲက ဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ နာနာက်င္က်င္ ခံစားခ်က္။ အဲဒီဇာတ္ေကာင္က ဘယ္လိုလူမ်ိဳး ျဖစ္မလဲ၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား ႏွလံုးသားကို အမွားျပင္ဆင္ဖို႔ ခဲဖ်က္ေလးတစ္ခု ေတာင့္တေနရတာလဲ၊ ကဲ … ဖတ္ၾကည့္ပါ မိတ္ေဆြ။ ရယ္ရမယ္၊ ၿပံဳးရမယ္၊ ရင္ခုန္ရမယ္၊ လြမ္းေမာရမယ္။ ဒီလို ခံစားမႈ ရသေတြ ေရာယွက္ေနတဲ့ ဆရာနီကိုရဲရဲ႕ လူ႕ဘဝဇာတ္ခံုေပၚက အခ်စ္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ပါ။