ပန္းပြင့္ကို ဖယ္ၾကည့္မွ ျမင္ရမယ့္လမင္း

ဒီတစ္ခါ မိတ္ဆက္ေပးမယ့္ ဆရာနီကိုရဲရဲ႕ လံုးခ်င္းဝတၳဳရွည္ကေတာ့ ဆရာေရးေနက် ဟာသဆန္ဆန္မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ လူငယ္ဆန္တဲ့ အခ်စ္ခံစားမႈ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ပါ။ ဘယ္လိုဝတၳဳမ်ိဳးလဲ ဆိုရင္ ဆရာနီကိုရဲရဲ႕ ဘဝအျမင္၊ ေအာက္ေျခလူတန္းစား ျပည္သူလူထုထဲက လူငယ္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားခံစားမႈေတြကို ရင္ခုန္စရာ၊ ၾကည္ႏူးစရာ၊ ၿပံဳးေပ်ာ္စရာ၊ ဝမ္းနည္းစရာ၊ လြမ္းေမာစရာ၊ နာက်င္စရာ၊ ခံျပင္းစရာ … စတဲ့ စတဲ့ ခံစားမႈေတြကို ေပးစြမ္းႏုိင္မယ့္ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ခ်စ္စရာလည္း ေကာင္း၊ ဖတ္လို႔လည္းေကာင္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေလးေပါ့။ ဆရာနီကိုရဲ ေရးခဲ့တဲ့ လံုးခ်င္းဝတၳဳေတြထဲမွာ ဒီဝတၳဳကလည္း လူငယ္ေတြအၾကားမွာ နာမည္ႀကီးခဲ့တာပါပဲ။ သာယာလွပတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ သားဦးဆိုတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ အိပ္မက္မက္္ေနရာကေန လန္႔ႏိုးလာတယ္။ သားဦးဟာ အိပ္ရာက မထေသးဘဲ မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္အေၾကာင္း ပက္လက္လွန္ရင္း စဥ္းစားေနခဲ့တယ္။ သူ႕ အိပ္မက္က စစ္ပြဲတစ္ပြဲ။ ပထမကမၻာစစ္ေနာက္ခံ စစ္ပြဲတစ္ပြဲမွာ သူကိုယ္တုိင္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ကို မက္ခဲ့တာ။ သားဦးဟာ အေတြးေတြ လြန္တတ္တဲ့ လူငယ္။ အိပ္မက္ေတြကို ေမြ႕ေလ်ာ္တဲ့ လူငယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္သလို ေတြးမိတဲ့အေတြးေနာက္ လိုက္ၿပီး စိတ္ထဲေပၚရာ ေလွ်ာက္လုပ္တတ္တဲ့ လူငယ္မ်ိဳးပဲ။ ဒီလုိ အေတြးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္တတ္တဲ့ သားဦးဟာ ျမင့္မ်ိဳးျမတ္ဆိုတဲ့ ဆရာမလွလွေလးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ခုန္လာတဲ့အခါမွာ သူထင္ရာအေတြးေတြအတုိင္း ဘယ္လို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး ေလွ်ာက္လုပ္ရင္းက ကေမာက္ကမေတြ ျဖစ္လာမလဲဆိုတာကို လူငယ္ဆန္ဆန္ ဝတၳဳရွည္တစ္ပုဒ္အျဖစ္ ခံစားရင္ခုန္ၾကည့္ရေအာင္လားဗ်ာ။