ေႏြဖီလင္

အခုလို မိုးေတြ သိပ္႐ြာေနခ်ိန္မွာ ျပန္သတိရမိတာက ‘ေႏြ’ … ။ ေႏြဆိုတာ လွပတယ္၊ ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ အာရံုေတြနဲ႔ ျပည္စံုတယ္။ ေႏြကို အလွတရားခ်ည္းပဲ ခံစားမယ္ဆိုရင္လည္း ေႏြရဲ႕ အလွဟာ ႏူးညံ့ေႏြးေထြးမႈ၊ ေႏြရဲ႕ အာ႐ံုေတြထဲက လြမ္းေဆြးပူေလာင္ျခင္းကို ျမင္မိမယ္ဆိုရင္လည္း နင့္နင့္နဲနဲ ခံစားရမႈ၊ ဒါဟာ ေႏြကေပးတဲ့ ဖီလင္ခံစားမႈေပါ့။ ပီတိဆိုတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဟာလည္း ေႏြရဲ႕ လွပျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး ေႏြရဲ႕ လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ အထီး က်န္ပူေလာင္ျခင္းတို႔ကို ရင္မွာ သိမ္းဆည္းထားရသူေလးလို႔ ဆိုရမွာပါ။ အေမရင္း မရွိေတာ့တဲ့ဘဝမွာ မိေထြးျဖစ္သူရဲ႕ အုပ္စီးမႈ၊ ႏုိင္လိုမင္းထက္မႈ၊ သိမ္ငယ္ေသးသိမ္ေစမႈ။ ဖခင္ျဖစ္သူထံက လက္လႊတ္ ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရတဲ့ ေႏြးေထြးမႈ၊ လိႈက္လွဲမႈ၊ ေမတၱာတရား။ ဒါေတြဟာ ပီတိဆိုတဲ့ ေႏြနတ္သမီးေလးရဲ႕ ဘဝမွာ အထီးက်န္ပူေလာင္လွတဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္း ေနရေစတဲ့ အရာေတြေပါ့။ အဲဒီ နတ္သမီးေလးရဲ႕ ရင္ခြင္ဆီ ေႏြရဲ႕ ခန္႔ညားတဲ့အလွတရား၊ ေႏြမွာမွ ရရွိႏုိင္တဲ့ ေအးရိပ္ဆာရာ၊ ေႏြကမွ ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ ေႏြးေထြးမႈ စတာေတြကို ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမ်ား သယ္ေဆာင္လာလိမ့္မလဲ ? ဒါဟာ၊ စာဖတ္သူေတြအတြက္ ေႏြရဲ႕ ခံစားမႈကို တသသခံစားႏုိင္ဖို႔ နတ္သမီးက ဒီဝတၳဳကိုမ်ား ေရးဖဲြ႕လိုက္ေလသလားလို႔ ေမးခြန္း ထုတ္ခ်င္မိပါေတာ့တယ္။