ေနပြင့္ပန္း၏ အျပာေရာင္စာမ်က္ႏွာသစ္

“ေနကိုမ်က္ႏွာမူၿပီး အပူျဖင့္ လန္းပြင့္ေနသည့္ ေနၾကာပန္းႏွင့္ ေနႏွင့္အတူပြင့္ရေသာ ေပၚက်ဴလီယာပန္းမ်ားကို မီးေမာင္းထိုးျပသြားပါသည္။ ေနညႇိဳးလွ်င္ သူတို႔႔ပါ ညႇိဳးငိုက္ၾကရသည့္ အပူႀကိဳက္မ်ိဳးဟု ဆိုပါသည္။ ေလာကသံုးပါးတြင္ စီးပြားေရးအပူ၊ လူမႈေရးအပူ၊ ပညာေရးအပူမွန္သမွ်ကိုမည္သည့္ပုထုဇဥ္မွ ေရွာင္လြဲတိမ္းဖယ္၍ မရႏိုင္ပါ။ ေရွာင္လြဲတိမ္းဖယ္၍ မရႏိုင္လွ်င္ ဒူးေထာက္အရံႈးေပးရမည္ေလာ။ ေအာက္လမ္းနည္းျဖင့္ အန္တုခုခံရမည္ေလာ။ သည္ေနရာ၌ ဆရာမ စမ္းစမ္းႏြဲ႕ (သာယာ၀တီ)သည္ ေလာက သစၥာတရားကို ပရိယာယ္မပါဘဲ ရိုးရိုးကေလး ဖြင့္ဟျပပါေတာ့သည္။ ရိုးလြန္းေတာ့ အလြန္တရာ လွပသြားပါသည္။ အသည္းထက္မွာ အကၡရာတင္လိုက္ရသလုိ တစ္သက္စြဲၿငိသြားေစပါသည္။ လူငယ္တို႔၏ စစ္မွန္ေသာ ဘ၀အားမာန္ဆိုတာ ဒါပါလားဟု သတိသံေ၀ဂ တရားပြားမ်ားေစပါသည္။ လူသားတိုင္းေလာကသံုးပါးကို အန္တုခံႏုိင္ေစမည့္ စစ္မွန္ေသာဘ၀အားမာန္ကို ရရွိႏိုင္ေစရန္ ရည္သန္၍ ထုတ္ေ၀လိုက္သည့္ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ ျဖစ္ပါသည္' တဲ့။ ဒါက ဆရာမစမ္းစမ္းႏြဲ႔ရဲ႕ ဒီစာအုပ္အတြက္ ဆရာအေထာက္ေတာ္လွေအာင္ရဲ႕ မွတ္ခ်က္အမွာစကား။ ႏြယ္ဦးမြန္၊ လင္းေဇာ္၊ ေက်ာ္သက္၊ မင္းေမာင္ ... စတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြကို အားျပဳၿပီး လူငယ္ထုရဲ႕ အားမာန္နဲ႔ ႏွလံုးသားကို ကိုယ္စားျပဳဖြဲ႕ႏြဲ႕တင္ျပထားတဲ့ ရသဝတၳဳရွည္တစ္ပုဒ္ပါ။ ဆရာမစမ္းစမ္းႏြဲ႕ (သာယာဝတီ) ရဲ႕ လက္ရာမြန္ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္မို႔ စာခ်စ္သူတို႔ ႏွလံုးသားကို ဖမ္းစားဆြဲေဆာင္ႏိုင္မွာကေတာ့ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲႏိုင္ပါဘူး။