လသာတုန္းဗိုင္းငင္

...စားပြဲတစ္ဖက္ျခမ္းမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး ထိုင္ေနေသာ မိန္းမပ်ိဳကို ကိုစတာဇင္ႏိုင္ေကာ္တီက ေငးၾကည့္ေနသည္။ မိန္းမပ်ိဳက စကားကို အသက္မ႐ွဴဘဲ ခပ္သြက္သြက္ ေျပာေနသည္။ သူေျပာသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား ေလးနက္ေစရန္အတြက္ မ်က္ႏွာအမူအရာကိုလည္း လိုအပ္သလို ေျပာင္းလဲသြားေလ့႐ွိသည္။ သူ၏ ေတြးျမင္ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကလည္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းလြန္းလွပါသည္။ သူျမင္ဖူးခဲ့သမွ် အမ်ိဳးသမီးမ်ားထဲတြင္ စိတ္ဆႏၵအႀကီးမားဆံုးေသာ အမ်ိဳးသမီးကေလးတစ္ဦး ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သူသိေနသည္။ ထိုအသိ ဝင္လာသည့္အတြက္ သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္လည္ အျပစ္တင္ေနမိျပန္သည္။ “အန္ကယ္ ကိုစတာ … ကၽြန္မ ေျပာေနတာေတြကို ၾကားရဲ႕လား”