သုႆန္ေျမက မိစၦာ

“မိုးမခ အပန္းေျဖရိပ္သာစခန္းကို ေရာက္ပါၿပီ .. အားလံုး ကားေပၚက ဆင္းၾကပါ” ဟု ကားေမာင္းသူက ေအာ္ဟစ္ေၾကျငာလိုက္၏။ “ဟင္ .. အားလံုး … တဲ့၊ ႐ွိတာမွ ငါနဲ႔ သုတ ႏွစ္ေယာက္တည္းဟာကို” ကားေမာင္းသူ၏ ေခါင္းက အစိမ္းေရာင္ကန္႔လန္႔ကာမ်ား ၾကားထဲမွ ျပဴထြက္လာသည္။ သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ၿပံဳးတံုးတံုးႀကီး လုပ္ကာ ၾကည့္ရင္း … “ကားစီးရတာ ဘယ္လိုေနလဲ ဆရာတို႔” ဟု ေမးလိုက္၏။ “အတိုင္းထက္ အလြန္ပါပဲ” ကၽြန္ေတာ္က ထိုင္ခံုမ်ားၾကားမွ ေလွ်ာက္လာရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ သုတကေတာ့ ဘာမွ မေျပာေခ် … ။ စာအုပ္စဖတ္ကတည္းက ဆံုးတဲ့အထိ အသက္႐ႈဖို႔ေတာင္ ေမ့သြားေစမယ့္ ဒီဇာတ္လမ္းကေတာ့ တကယ့္ကို ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာပါပဲ။