သိမ္ေမြ႕ေသာလမင္း နက္ရိႈင္းေသာေရျပင္

ေရျခားေျမျခားမွာ တစ္ကိုယ္တည္းေနထိုင္ရတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္အတြက္ ၾကင္နာတတ္တဲ့ မ်ိဳးႏြယ္တူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုေတြ႕ခြင့္ရတာဟာ အိမ္မက္ဆန္တဲ့ အျဖစ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ ျဖဴစင္႐ိုးသားတဲ့ ေႏွာင္ဖဲြ႕မႈကေန တစ္စတစ္စ ရစ္ပတ္တိုးလာတဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးက ခိုင္ၿမဲလြန္းတာမို႔ “ေႏွာင္တိုး” အတြက္ေတာ့ မမနဲ႔ေတြ႕တိုင္း ခ်ဳပ္ထိန္းထားရတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ပါ။ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ရစၿမဲမို႔ ေႏွာင္တိုးတစ္ေယာက္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါ မထင္မွတ္ထားပဲ ႏုနယ္ ပ်ိဳမ်စ္တဲ့ အလွတရားတစ္ခုက တိုးဝင္လာျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေႏွာင္တိုးအတြက္ေတာ့ မမမွတစ္ပါး အျခားမ႐ွိေလ။ ကံတရားကပဲ ဆန္းၾကယ္လြန္းေလလားသလား။ သူ႕ထံမွာ ေပ်ာ္ဝင္ေနတဲ့ အလွတရားနဲ႔ သူကိုးကြယ္တဲ့ မမတို႔ဟာ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆက္ႏြယ္မႈေတြ ႐ွိေနတာကို ေႏွာင္တိုးသိလိုက္ရတဲ့အခါမွာ … ။ သိမ္ေမြ႕ေသာအလွတရားနဲ႔ နက္႐ိႈင္းေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔ၾကား ျခားနားခ်က္ကို ေဖာ္က်ဴးထားတဲ့ ဆရာမ လြန္ထားထားရဲ႕ လက္ရာေကာင္းတစ္ခုျဖစ္လို႔ ဖတ္ၾကည့္ပါဦးလို႔ ညႊန္းလိုက္ပါတယ္။