ပါဆယ္

ဒီစာအုပ္က ရယ္ရတယ္။ စ,ဖတ္ကတည္းက ရယ္ရတာ။ ရယ္ရတာ ဆိုလို႔ ဟာသ စာအုပ္ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ သိတဲ့အတိုင္းပဲ၊ လူေနဆိုမွေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြက ပါစၿမဲပဲ။ ဒီ ဝတၳဳမွာေတာ့ ‘ပုလဲသီး’ လည္းျဖစ္၊ ‘ခ်ာလီခ်က္ပလင္’ နာမည္လည္း ရထားတဲ့ ‘ထြဋ္ျမတ္’ တေယာက္၊ သူ မသိတဲ့ လူသံုးေယာက္က သူ႔ဆီ လာၿပီး သူတို႔ ညီမေလးကို စိတ္ဆိုးေျပပါေတာ့လို႔ ကိုယ္စား လာေတာင္းပန္ေနၾကတဲ့ ျဖစ္ပံုနဲ႔ စတင္ထားတယ္။ ထြဋ္ျမတ္တစ္ေကာင္၊ ေက်ာင္းမွာ နာမည္ႀကီးေနပံုကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ရည္းစားရလို႔ ရေနမွန္း မသိလိုက္တဲ့ အဲ့ဒီ ကိစၥပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာမွ သူ ရည္းစားရေနတယ္ ဆိုတာကို သိရတာ ဆိုေတာ့ ေတြးသာၾကည့္ေတာ့။ ေတာ္ေတာ္လည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏုိင္တယ္လို႔ ထင္စရာပဲေနာ္။ ခက္တာက၊ ေကာင္မေလးဟာ ပေဟဠိဆန္ဆန္ ျဖစ္ေနတယ္။ နာမည္က ‘အိခ်ိဳမိုးျမင့္’ တဲ့။ သူ႔ရဲ႕ ရည္းစားက ထြဋ္ျမတ္ပါ ဆိုၿပီး ေျပာထားတာ တစ္ေက်ာင္းလံုး ပ်ံ႕ေနပါၿပီ။ ဟုိသေကာင့္သားမွာေတာ့ မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲေပါ့။ ကဲ၊ လူေနက ဘယ္လိုေတြ လွည့္ထားမလဲ ဆိုတာ လူငယ္ဆန္ဆန္နဲ႔ ဖတ္လို႔ေကာင္းတဲ့ ဒီဝတၳဳေလးကို အခုပဲ ျမည္းၾကည့္ပါဦးေနာ္။