ေဖာရက္စ္ဂမ့္

“ဘဝမွာ ေနသားတက် ရွင္သန္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းက ကိုယ့္ေနရာမွာ ကိုယ့္ဘာသာ ၿမဲၿမဲၿမံၿမံ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ပဲ” မင္းသားႀကီး Tom Hank ရဲ႕ ဇာတ္ကား၊ Forrest Gump ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကည့္ဖူးၾကမွာပါ။ (၁၉၈၆) မွာ ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ဒီဝတၳဳက အစကေတာ့ Best Seller မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။(၁၉၉၄) ခုႏွစ္မွာေတ့ မူရင္းဝတၳဳ နာမည္အတိုင္း ႐ုပ္ရွင္ထြက္လာတယ္။ အရမ္းကို ေအာင္ျမင္သြားတယ္။ မူရင္းဝတၳဳကလည္း အုပ္ေရႏွစ္သန္းေက်ာ္တဲ့အထိ ေသာက္ေသာက္လဲ ေရာင္းလိုက္ရတယ္။ ဒီဝတၳဳထဲမွာက ေဖာရက္စ္ဂမ့္ ဆိုတဲ့ ဉာဏ္ရည္မမီတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း၊ သိပ္စိတ္မႏွံ႔တဲ့ ေပါေတာေတာပုံစံနဲ႔။ တျဖည္းျဖည္း အ႐ြယ္ေရာက္လာတဲ့အထိ သူ႔ဘဝထဲမွာ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသမွ် အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့သမွ် လူေတြအေၾကာင္းကို ဇာတ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပတဲ့ ပုံစံနဲ႔ ေရးထားတယ္။ တကယ္ေတာ့ Forrest Gump ႐ုပ္ရွင္ဟာ ဝတၳဳရဲ႕ သုံးပုံတစ္ပုံေလာက္ပဲ တင္ျပေပးႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ အိုင္က်ဴခပ္နိမ့္နိမ့္နဲ႔ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ဟာ ဘာလို႔ ကမာၻေပၚမွာ သိပ္ကို နာမည္ႀကီးရတာလဲ ? ဘဝရဲ႕ ေလာကဓံေတြၾကားမွာ နည္းနည္းမွ အၿပဳံးမပ်က္ဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပဲ ျဖတ္သန္းေနတဲ့ ေဖာရက္စ္ဂမ့္ရဲ႕ အေတြးအေခၚက ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ? ဒါေတြကို ႐ုပ္ရွင္ထဲ ျမင္ရတဲ့အခါ ဝတၳဳေလာက္ေတာ့ မျပည့္စုံဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ >> ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္လည္း ႀကိဳက္ပါတယ္။ မူရင္းဝတၳဳကိုေတာ့ ပိုသေဘာက်တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ၿပီးရင္ ဖတ္ကိုဖတ္သင္တဲ့ မူရင္းဝတၳဳထဲမွာ ဒီစာအုပ္လည္း တစ္အုပ္အပါအဝင္ပါပဲ