ေဟမႏၱ၏အလွဖ်က္ေႏြႏွင့္ လက္ေရြးစင္ မဂၢဇင္းဝတၳဳရွည္မ်ား

...သစ္သီးပို႔ရက္ မဟုတ္ဘဲ ယခင္က ၿမိဳ႕ဆင္းရေသာ အေခါက္မ်ားကို သတိရေနသည္။ ေဒၚေအးပန္ ရွိစဥ္က အိမ္တြင္ အလွဴလုပ္ရန္ ၿမိဳ႕ကို ပစၥည္းဝယ္ ဆင္းရမည္ဆိုလွ်င္ အလြန္ေပ်ာ္ၾကသည္။ ေပါလု၏ သီခ်င္းသံကိုလည္း တစ္လမ္းလံုး ၾကားရတတ္သည္။ ေပါလုမွာ အသံဝါႀကီးနွင့္ သီခ်င္းဆိုလည္း ေကာင္းသည္။ ရပ္ႀကီးသူ သီခ်င္းကို ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ဆို၍ ႀကံဳသမွ် ေတြ႕သမွ် လွည္းေပၚက မိန္းကေလးမ်ားကို စသည္။ ထိုအခါ ေဘာ္ေဘာ္က ေပါလုကို မ်က္ေစာင္းထိုး၏။ ေပါလုကမူ အရယ္မပ်က္။ သီခ်င္းဆိုမပ်က္။ ယခုမူ သံုးေယာက္သားမွာ တစ္ေယာက္မွ နႈတ္မဟၾက။ စကားမေျပာမိၾက။ နႈတ္ဆိတ္၍သာ လိုက္ပါလာၾက၏။ ေဈးလမ္းအေကြ႕ အေရာက္မွာ ဦးဩက “ေဈးထဲ ေမာင္းပါကြယ္”ဟု ေပါလုကို ေျပာသည္။ အထည္တန္း အဆံုးတြင္ လွည္းရပ္ခိုင္းသည္။ ဦးဩ အရင္ဆံုး လွည္းေပၚက ခုန္ဆင္း၏။ “လာၾက”ဟု ေျပာၿပီး ေဈးသမံတလင္းေပၚ လွမ္းတက္သြားသည္။