ဘနာ

ဒီတစ္ခါ ဖတ္ၾကရမယ့္ ဆရာနီကိုရဲရဲ႕ ဝတၳဳရွည္ကေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ ဘဝကို ေရာစပ္ေပါင္းကူး ဖန္တီးထားတဲ့ လူမႈဘဝသ႐ုပ္ေဖာ္ အခ်စ္ရသ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ဆရာနီကိုရဲရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ေတြက သူတကာ စာေရးဆရာေတြရဲ႕ ဇာတ္လိုက္ေတြလို လက္ေတြ႕ဘဝနဲ႔ မနီးစပ္တဲ့ ေရႊမႈန္စား ေရႊဇြန္းကိုက္ၿပီး ေမြးလာသူ၊ ကားထည္လဲစီး၊ ဟိတ္ႀကီးဟန္ႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး။ အျပင္မွာ လူမမွည့္တဲ့ နာမည္ဆန္းေတြနဲ႔ လူမက နတ္တမွ် ေခ်ာေမာျပည့္စံုသူေတြ မဟုတ္ဘူး။ လူ႕သဘာဝ၊ လူ႕စ႐ုိက္ေတြကို ပီပီသသ ပံုေဖာ္ထားၿပီး လူေနမႈစ႐ိုက္ထဲက လူပီသတဲ့ ဇာတ္႐ုပ္မ်ိဳးေတြ။ အေျခခံ လူတန္းစားေတြရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ သူတို႔ရဲ႕ ဘဝ၊ သူတို႔ရဲ႕ အခ်စ္၊ သူတို႔ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ႐ိုး႐ိုးေလး ပံုေဖာ္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေလးေတြပါ။ ဒီဇာတ္လမ္းမွာလည္း အဓိကဇာတ္ေကာင္ကို ၾကည့္ဦး။ ဇာတ္လိုက္နာမည္က ကိုဘ။ ကုမၸဏီတစ္ခုက စာေရးဝန္ထမ္းေလး။ အရပ္ပုပု၊ အသားညိဳညိဳနဲ႔ သာမန္လူတစ္ေယာက္။ ‘ကြ်န္မ ရွင့္ကို မခ်စ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ တစ္ခုပဲရွိတယ္ ကိုဘ၊ အဲဒါ ရွင့္မွာ လွပသြယ္လ်ျပီး အေမြးနုစိမ္းကေလးေတြ ေပါက္ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေဖာင္းေဖာင္းကေလးေတြ မရွိလို႔ဘဲ’ ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူမိန္းကေလးရဲ႕ စကား၊ ကိုဘႏွလံုးသားမွာ နင့္ခနဲ။ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ လူ႐ိုးလူေအးႀကီး ကိုဘတစ္ေယာက္ ဘယ္လို နာရေလမလဲ။ ခံစားၾကည့္ပါ မိတ္ေဆြ။ ဟာသရသေလး နည္းနည္းေႏွာၿပီး ဘဝသ႐ုပ္ေတြကို ပံုေဖာ္ထားတဲ့ ဒီဝတၳဳက စာခ်စ္သူတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ထိရွခံစားရေစမွာ ေသခ်ာပါတယ္။